اثر دما روی مشخصه‌های فیزیکی ماده‌ی حاجب در تصویرگیری تشدید مغناطیسی هسته‌ای: نانوذره‌های منگنز فریت روکش شده با کیتوزان

در این پژوهش در دماهای مختلف نانوذره­های منگنز فریت (4O2MnFe) با روش هم­رسوبی شیمیایی ساخته شده و با کیتوزان روکش شدند (4O2Ch-MnFe). مغناطش نانوذره­ها به وسیله دستگاه مغناطیس­سنج ارتعاشی (VSM) بررسی شده و از الگوی پراش پرتو ایکس (XRD) مشخص شد که نانوذره­ها دارای ساختار اسپینلی مکعبی هستند. نانوذره­های ساخته شده با وجود داشتن ساختار مناسب بلوری و شکل مکعبی دارای مغناطیس­پذیری بسیار ناچیزی هستند. سپس نانوذره­ها در سه دمای 300، 400 و C˚500 تحت عمل گرمایش قرار گرفتند. از دمای 300 تا C˚ 400، خاصیت مغناطیسی و اندازه­ی نانوذره­ها روند افزایشی داشت ولی بعد از آن در دمای C˚ 500 این روند سیر نزولی را نشان داد. بنابراین می­توان گفت دمای C˚ 400 مناسب­ترین دما برای مغناطیس­پذیری این نانوذره­ها است. نتیجه­های حاصل از دستگاه مغناطیس­سنج ارتعاشی نشان داد که افزایش اندازه­ی نانوذره­ها باعث افزایش تعداد گشتاور­های مغناطیسی می­شود و در نتیجه از این نانوذره­ها می­توان به عنوان ماده­ی حاجب در تصویرگیری تشدید مغناطیسی استفاده کرد.